Vermeli Şiiri - Veysel Soysal

Öksüz kaldı yıllarca Azerbaycan
Ülkeye birisi emek vermeli.
Şu hasta bedenlere yeni bir kan
Kaçkına-köçküne yemek vermeli.

Bitmez AGİK’in Karabağ oyunu
Görüyoruz, İlham Beyin boyunu
Kolay gütsün diye bunca koyunu
Aliyev’e kebe-çomak vermeli.

Alem bilir kıyafetin-takısın
Koy ki, yeryüzüne ferman okusun
İster oya örsün, halça dokusun
Mihriban Hanıma yumak vermeli.

Kimleri kayırır, kimleri fişler.
Başnazır bey neler yapar, ne işler?
Sabun ağız, ne kemirir, ne dişler?
Artur’a dişli bir damak vermeli.

Pek yaman cengaver, pek de tosun
Karabağ davası, tutuyor yosun
Neme lazım, varın rahat uyusun
Sadıkov’a ipek hamak vermeli.

Müdafie işlerimiz şahane;
Serhatleri bekliyorya, daha ne.
Silahlardan eylemesin bahane
Abiyev’e bin tomahawk vermeli.

Kök yahşı olursa, yahşıdır başak
İyi tahsil alsın şu yeni kuşak
Çok körpedir, yenidir; cıvan uşuk
Cabbarov’a çokça kömek vermeli.

Bizim kend teserrufatı nazırı
İşlerinde sollar gider Hızır’ı.
Yenilik yok, işler hali hazırı;
İsmet Bey’e kızıl sömek vermeli.

Devletimiz miras kaldı hanlardan
Bunlarda bir eser yoktur onlardan.
Veysel Soysal cacık olmaz bunlardan
Hamısın Kamber’e yamak vermeli.