Nedenleri olmalı insanın.
Kendisi olmalı içinde o hüznün.
Gülün dikeninin batarken akıttığı kan olmalı.
Zaman zaman taşmalı, hüzünlenmeli,
Zaman zaman sevdalanmalı, ağlamalı.
Masum düşlerinin yakomozlarında dansetmeli.
Gözlerinin yeşilinde yıkanmalı,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
