Elinde varsa sen çok iyisin,
Ama eğer yoksa rezil birisin.
Ve hiç bir yerde haklı değilsin,
Bu mudur insana verilen kıymet.
Gönül işini de maddeye bağlamışlar,
Yüreğin değerini kimseye sormamışlar.
İçindeki değerleri hiç görmemişler,
Bu mudur insana verilen kıymat.
Ben içimden zenginim desen boş,
Senin o dediğin garibanda düş.
Boşuna yaz bekleme kaderin kış,
Bu mudur insana verilen kıymet.
Her kes değil elbette böyle olan,
Neler var,yüreğinde aslan yatan.
Sözün gittiği yer vicdansız olan,
Bu mudur insana verilen kıymet.
Bu dünya hepimize de yeter,
İnsanları insan görürsen eğer.
İşte o zaman yaşamaya değer,
Böyledir insana verilen kıymet.
Kayıt Tarihi : 27.6.2006 10:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/27/verilen-kiymet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!