Bir kuş vardı bahçemde,
her akşam,
her sabah
Her canı istediğinde öterdi,
bir ben duyardım,
Bütün dünya sağırdı,
Şakıdığında,
bütün güller açardı mevsimsiz
kadife sesli kuş,
ötüşü hep ilkbahardı,
bir ben görürdüm,
bütün dünya uyurdu,
Düzenini bozardım mevsimlerin
yüreğim uçardı geldiğinde,
Bir mart akşamı kanatlandı
Yüreği bendeydi
uçtu gitti gönlü,
Adı bulunmaz diyarlara
ürküttü talih,
Küstü gözlerim bulutlara,
gökyüzünün suçu yoktu,
o sendin,
hatta sendin
yüreğimden uçan,
sabahı güzelleştiren,
Seheri büyülü kılan
Değeri değerli yapan
ağaçlar meyvesiz kaldı,
Dallar yapraksız
Yapraklar yeşilsiz
Yeşiller rengini kaybetti,
Kaybolanlar
güneşimi engelliyor,
hal böyleyken,
sabahlarda çekilmiyor,
Ellerim ceplerimdede olsa
Sokağa sabahsız çıkılmıyor
bana yaşamın armağanıydın
o yüzden
güzelliklere
sadakatli olmak gerek,
Gitti diye ölmeden,
öldürmeden kendini,
yüreğimide götürdüyse,
Sormadan,
Yüreksizde yaşamak gerek.
İncitmeden.
bir deniz vardı şehrimizde,
dalgaları huzur veren,
o sendin,
başka şehirlere taşındı sahiller,
başka ülkeler,
Başka denizler boğar beni,
kaçtı gitti akşamlar,
tadı kalmadı gecelerin,
yüreğimin rengi yok,
kokusu yok leylakların,
dikeni batıyor ellerime,
tutunacak dalı Yok hayatın.
Ama
anısı var buğulu bakışların,
sanki ilkbahardı kış,
Ötüşü kaldı kulaklarımda..
Vergi delisiydi gülüşlerin,
Bütün cezaları bana kesti.
Suçlusu benmişim gibi
kaçışların.
Kayıt Tarihi : 23.12.2021 20:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!