Veresiye Defteri Şiiri - Yılmaz Demir

Yılmaz Demir
14

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Veresiye Defteri

Yan dairede oturan kadın
Sabahları erken kalkar,
O şen sesiyle uyandırırdı beni.
Ara sıra kapıda belirir,
Kaybolurdu zamansız.
Meğer yalnızlığı severmiş
Sonradan anladım.

Evlendi taşındı buradan,
Sesi hala kulaklarımda yankılanır.

Mahalleli tanımazdı onu,
Sadece bakkal bilirdi adını;
Veresiye defterinden.

CREDİT NOTEBOOK

The women lining next door
Gets up early in mornings
She used to wake me up with her gleeful voice
From time to time she appears in the balcony
And she would disappear untimely
Apparently she like loneliness
That dawned on me later

She got married and moved from here
Her voice stil echoes in my ears

Folks in our neighborhood were not acpuainted with her
Only the shopkeeper knew her name
From the credit notebook from sure

Yılmaz Demir
Translated by Mesut Senol

Yılmaz Demir
Kayıt Tarihi : 10.5.2011 00:51:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yılmaz Demir