Veresiye Defteri Şiiri - Emre Şenkal

Veresiye Defteri

Bir bakkalın veresiye defteri gibi kabarıktı
Eski aşklardan kalan alacaklarım.
Aşk ki öğretmişti bana,
Boşa olduğunu bütün hesapların.

Biliyorumki kızıyorsun bana,
Sırf aşk oyunu oynamıyorum diye seninle
Oynamıyorum, çünkü aşk oyun değildir bence
Belki oynardım yinede, inansam oyunların hiç bitmeyeceğine

Daha çocukken öğrenmiştimki
Akşamları annem, camdan adımı her seslendiğinde
Bitmek zorunda kalıyordu, bütün oyunlar
O yüzden kıyamıyorum belkide, adını söylemeye

Masumiyeti ile edepsizliği arasında sıkışmıştım aşkın
Sende bütün kapılarını aralık bırakmıştın.
Sıkışmaktan korktuğumu sanıyordun belkide
Ama kortuğum sıkışmaktan çok, kapanmasıydı kapıların

Şimdi düşünüyorumda, bu yazdıklarımın sonunda
Benim yaptığımda bir tür hesap değilmi aslında,
Korkuyordum bende, aşkımı defterin alacak kısmına yazmaya
Korkmayıp, yırtmak lazım bütün defterleri galiba