Gece yarısı gelen heves
tutturuyor
veresiyesini.
Uykumu alıp
oda oda
dolaştırıyor.
Herkes uyuyor kendisinin
olmayanla.
Sabah
heves aklımda
bir kanser.
Bana sormadan
yayılıyor herkese.
Doktorum olanlara kızıyorum!
Borcu kapatanlara kızıyorum!
Giden uyku, arkası kullanılmayan kâğıt.
Kaçan heves,
en kötü hatıralar.
Doktor!
Artık kanser olmayacağım!
Lâkin ne fayda.
Hevesler
zihnimin zindanlarında
mahkum.
Yine bir masum
mahkum.
Doktorlar,
sevmediğim doktorlar.
Heveslerimi mahkum eden doktorlar!
Anam doktor, babam doktor.
Dostlar doktor.
Ben de hasta!
Kayıt Tarihi : 21.6.2021 06:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!