Veren Şiiri - Mustafa Cilasun

Anne..
yine mi ağlıyorsun
evladının acısına yanıyorsun
her gece seccadenin
önünde gözyaşı döküyorsun
Veren vakti gelince
kulunu alır bilmiyor musun
anne niçin evladını bu kadar
çok seviyor ve hamt etmiyorsun..

Ey..
dağ çiçeğim
yaban gülüm
hüznün sağanağında
ufka açılan sümbülüm
sabrın ve edebin bendinde
göz yaşına kanan bülbülüm
ben yıllardır
senden çok uzaklarda sürgünüm..