Veremli Kız Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Mahmut Kızıloğlu
144

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Veremli Kız

Çırpınıyordu tıpkı bir serçe gibi;
Bir sevgi kırıntısına deli gibi.

Korkuyordu düşmekten,
Ürkütücü yalnızlığına aniden.

Gücü yetmiyordu; çırpınıyordu,
Yaşlar birikmişti göz kapaklarına,
Ağlamaktan korkuyordu...

Bir sarı sonbahar uğultusu sokaklarda,
Ağlayacak olsa gök yarılacaktı adeta.

Belki nehirler taşacaktı,
O son kalan umut kırıntısı da kaybolacaktı,
Bu yüzden korkuyordu ağlamaktan.

Oysa ağlasa belki kurtulacaktı muzdariplikden,
Ama ağlarsa ebedi mahrum kalacaktı sevgiliden.

Takati yoktu, göz yaşlarını zor tutuyordu,
Tıpkı bir serçe gibi sevgi kırıntısına çırpınıyordu.

Ah o vefasız sevgili;
Ne vardı bir kez yüzüne gülseydi?
Kıyametler mi kopardı ondan sonra?

Daha fazla dayanamadı minik bedeni,
Yıkıldı yere bir zelzele gibi.

Avuçlarında cam kırıkları, paramparça kalbi,
Öylece yerde yatıyordu cansız bedeni...

Genç adam arkasını dönmüş gidiyordu umursamadan,
Belki de gururluydu arkasında bıraktığı enkazdan.

Kızın gözleri açıktı, genç adamın arkasından bakmaktaydı,
O ne güzel gidiş der gibi; gidişine de sevdalıydı.

Tanıyanlar toplandı kızın başına hıçkırıklarla,
Utancından kayboluverdi güneş, günün tam ortasında.

Güneş saçlı kızı sual ettim, birine içlerinden,
O anlattıkça yer yüzü kaydı ayaklarımın dibinden.

Vaktiyle sevdaları destanmış dillere,
Ne aslıya benzerlermiş nede kereme.

Kızın güzelliği civarda efsane, yokmuş bir eşi benzeri,
Lakin sevmiş hayırsızı yufka yüreği

Sonraları düşüvermiş kızın içine, bir amansız hastalık,
O an anlaşılmış ki kızın harcıymış o destansı sevdalık.

Önceleri genç adam yanındaymış bu meleksi sevdasının,
Doktorlar da ümit kesince başını bekleyemem demiş hastanın.

Kulaklarım uğulduyordu duyduklarımdan,
Kendimi tutamıyordum beynime sıçramıştı kan.

İstem dışı biranda koşu verdim o vicdansızın ardından,
Yetiştim; tutup yakaladım saçlarından.

Şaşkındı; yumruğumla sendeledi,
Göğsüne çöktüğümde yalvardı yapma dedi.

Kara bir taşla kafasına vurdum vurdum vurdum,
Olanca kinimi insanlığa inancımı kustum.

Velhasıl hakim bey; adam öldü beni zor zapt ettiler,
İnsanlık ölmüş hakim bey; Bana idam versen neyler.

Mahmut Kızıloğlu
Kayıt Tarihi : 26.12.2013 02:27:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mahmut Kızıloğlu