Ölesiye sevmenin bedeli ağır oldu
Kalbimde açan gül soldu gitti
Ayaklarım kaydı,hayatım söndü
Çaresizlikten verem oldum şimdi
Ağzını bantladı gerçeği bilenler
Suçu yükledi dost sandıklarım
Feryat ettikçe gülüp geçtiler
Ümitsizlikten verem oldum şimdi
Elimi, kolumu bağladılar sıkıca
Ayaklarıma pranga vurdular
Çareyi doktorda buluverdiler
Karanlık dünyada verem oldum şimdi
Turhaniyem ışığımı söndürdüler
İlacımı sakladılar tozlu raflarda
Aç bıraktılar sevda sofrasında
Açlıktan verem oldum şimdi
AŞIK TURHANİ-ANTALYA
Hıdır AltaşKayıt Tarihi : 10.12.2005 14:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!