Verdin Şiiri - İbrahim Demirel

Arıya göz verdin
Çiçeğe öz verdin
Kuluna söz verdin
Kimine geç kimine tez verdin

Mevsimi yaz verdin
Aşığa saz verdin
Kitaba cüz verdin
Kimine çok kimine az verdin

Verdin almadın
Kimseye aciz kalmadın

Suyu buz ettin
Taşı tuz ettin
Yakını uz ettin
Eğriyi düz ettin

Senindir cümle var
Gökten indirirsin yağmur kar
Sanadır selamlar dualar
Yakışır kula edep ar

Kulların seni yar bildi
Çoğu sana taat kıldı
Zalim artık yıldı
Ve şimdi zamanı geldi
Aşık maşuğunu buldu

Hakimiyem semaya açılır elim
Gelse de artık ölüm
Açılır imdi gülüm
Darağacına çıksa da yolum
Ben yalnız sana kulum