Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
gerçekten güzel bir şiir necmi kardeş
yüreğine sağlık
sevgiyle
Hasretin kor bir ateş, sensizlik alev.
Rüzgarlar bir bestedir hep özlemlere.
Karşımda duran dağlar sanki birer dev.
Göz yaşlarım ağıt o güzel demlere.
Gecenin sessizliği derin bir çığlık.
Isırdı beslediğim koynumda yılan.
Kaplamış yüreğini kara bir sığlık.
Bana verdiğin sözler yalanmış yalan
NECMİ BEY KARDEŞİM GERÇEKTEN ŞİİR HARİKA SİZİN HECE DEKİ USTALIĞINIZDA HARİKA .SİZE HAYRANIM TEBRİKLER.SAYGI İLE
Verdiğin Sözler Yalanmış Yalan
Hasretin kor bir ateş, sensizlik alev.
Rüzgarlar bir bestedir hep özlemlere.
Karşımda duran dağlar sanki birer dev.
Göz yaşlarım ağıt o güzel demlere.
Gecenin sessizliği derin bir çığlık.
Isırdı beslediğim koynumda yılan.
Kaplamış yüreğini kara bir sığlık.
Bana verdiğin sözler yalanmış yalan.
Yaşadığımız gibi inanmazsak doğrularla,
inandığımız gibi yalanlarla yaşamaya mahkum olmaktan daha gerççek ne olabilir?
Yüreğine sağlık dostum...
Güzel ve anlamlıydı..
tebrikler
Verdiğin Sözler Yalanmış Yalan
Hasretin kor bir ateş, sensizlik alev.
Rüzgarlar bir bestedir hep özlemlere.
Karşımda duran dağlar sanki birer dev.
Göz yaşlarım ağıt o güzel demlere.
Gecenin sessizliği derin bir çığlık.
Isırdı beslediğim koynumda yılan.
Kaplamış yüreğini kara bir sığlık.
Bana verdiğin sözler yalanmış yalan.
güzel dizeler sitem dolu yüreginiz ve kaleminiz hep yazsin yazsin ki üstadim gercekleri dile getirsin sevgi ve saygilarimla hürmetler dilerim
Sitem kokuyor dizeleriniz ama bana kalırsa yalan gibi görülen sevgiler derin bir sevgi ateşi gibidir...tebrikler..atıl kesmen
Isırdı beslediğim koynumda yılan. Evet biraz acıdır. Aşkın yalanı bile güzeldir bazen. Şiir için teşekkürler. Yüreğinize sağlık. Saygılarımla. Musa Boztepe
''güzel şiirin için yürekten tebrikler.''
Aşk demişti yaşamın büyük ustaları
Aşk ile sevmek bir güzelliği
Ve döğüşebilmek o güzellik uğruna
Sen misin
Seni sevdiğim o kavga
Sen o kavganın güzelliği misin yoksa
demiş Adnan Yücel... Her olumsuzluğa karşı aşk güzeldir. Tebriklerimle... Saygılar
'Yalanları,yılanları tam zamanında çok iyi tespit etmek gerek. Fakat aşk ile yıkanmış gönlün gözü kördür derlerya.. burada insan ne kadar dikkatli lur?.Kaleminize sağlık.Sevgiler ve saygılar'
'Yalanları,yılanları tam zamanında çok iyi tespit etmek gerek. Fakat aşk ile yıkanmış gönlün gözü kördür derlerya.. burada insan ne kadar dikkatli lur?.Kaleminize sağlık.Sevgiler ve saygılar'
Bu şiir ile ilgili 20 tane yorum bulunmakta