Hani söz vermiştin bana,
Bırakmayacaktın elimi,
Şahit tutmuştun, gökteki yıldızı ve sabaha ışıyan güneşi.
Hani inandırmıştın ya kalbimi,
Sensiz yaşayamam, sensiz nefes alamam diye.
Hani söz vermiştin, yaşam denen yürüyüşümüzde,
Çıksa da önümüze engeller, aşacağız birlikte,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta