Gelmekte var gitmekte var
Gitmekte var gelmek yok
Şansına
Küs,
Ayvayı yedin gari
Ekşi olsa ne gezer
Pişmiş kelle gibi
Sırıtırsın
Bir nevi,
Zorla güzellik olmaz
Makyajda fazda etmez,
Toprak vari bir örtü yeterli
Üzerine,
Geçmişe mazi
Geleceğe nanik
Dalganı geç,
Kıyıya da vurmazsın artık
Süzüle süzüle
Geri gitmekte
Nafile,
Avucunu yalarsın
Boş verirsin tüm zamanları
Getirisi götürüsü
Bir tutam hiç,
Duvarları sıyırsan
Ne fayda,
Ne acı ne tatlı
Ne karın doyurur
Nede umut olur,
Senin
Senden geçmişliğinin
Bir çeşit sonsuzluğa bir veraseti...
* Berlin, 08.02 2021 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 8.2.2021 17:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/08/veraset-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!