Verandasındayım aşkın, girebilsem içeri alacağım gül kokunu.
Yemenli Uveys gibi, bâbında geda olmak, sonra eli boş dönmek...
Hırkana talip olup, visaline hasret çekmek gibi, ana hakkına râcih olmak, vuslatının yerine.
Maveradan beklediğim seni taşıyan gül soluklu burağın gelmesi geciktikçe, çöller dolusu zerrelerin aktığı kum saatinin sinesinde, kalp atışlarımı elemekteyim.
Ve sen; aşkın zümrüt tepelerinde billûr bakışlarınla kurulurken, ben; dörtnala yılkıların yelesinde, anı geleceğe tebdil eden zamanın kuytularında ve verandasında aşkın seni tahayyüldeyim.
Zaman dürülmede avuçlarında.
Bembeyaz zambaklar açar vadinde.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
