Veranda Şiiri - Can Carmen

Verandadan içeri girdi ağırca
Düzenbaz sükunetinin sunumuydu
Oysa telaşının kanıtıydı yürüyüşüne kızgın kol jestleri
Belli ki hoşnut görünme çabası yorucuydu

Ayak parmakları ufalmıştı ucunda yürümekten
Oysa oldukça vurdumduymaz sanılıyordu
Bir çıtırtı gelse alınacaktı üstüne
Felçli bedenlerle bale yapıyordu

Parıltılı bir poşet tutuyordu karınca kararınca
Eski yükünden bin kat ağır görünüyordu
Empoze edilmiş çoktan gayret isteği
Lanetleyen göz bebeklerine aldırış etmiyordu

Dik burnunun durulmak bilmeyen delikleri tarumar olmuştu
Latife ediyordu bön izdihama başkasından yeni kopmuş dudakları
Ufak cüssesine sığdırdığı kallavi cesaretine akıl almıyordu
Onu anlamak için bir ömürden fazlası gerekiyordu