Ver Yansın Şiiri - Mehmet Ay 2

************VER YANSIN************

Hayat seyranında bağ bozumun da,
Serim de sevdalar ver yansın etti.!
Hasrete yandığım, kokar burnum da,
Aklıma gelenler ver yansın etti.!

Bedenim isyan da, kanım kuruttu,
Degişen duyğular yürek uyuttu,
Muradım kaladı yüzün somurttu,
Cismim de talanlar, ver yansın etti.!

Ağrılar baş tutar, deprenir durur,
Gözümde yaşlarım akar su olur,
Cemalim degişti simam sararır,
Bu beni bulanlar ver yansın etti.!

Yarın şirin di dilleri hasbıhal,
Elleri şifaydı durumdu bu hal,
Zülfün de kekili yüzü açık gül,
Derdime dermanlar ver yansın etti.!

Zahirim bumuydu evvel den hayli,
Günlerim batınında efkarım kaygı,
Huri de yarımmış cennet te döngü,
Vurdugum bagırlar ver yansın etti.!

Ciğer parem dedim şimdi ne oldu,
Aşk yarasından gül kurudu soldu
Hekimler çaresiz bakarak durdu,
Derdime dermanlar ver tansın etti.!

Neyleyim devleti varı malları,
Sevmeli sevdiğin kemâli yarı,
Nakşi perdesinde güzel yararı,
Gönlümde kalanlar ver yansın etti.!

Ağlarım sabrımla çeşm-i yaşlarım,
Zulume dayanmaz yürek yerlerim,
Bahar da döngü, zemheri günlerim,
Miadı olanlar ver yansın etti.!

01.03.25 / Saat 13,09
MİADI (Mehmet AY)