Ver Yansın Şiiri - Zeynepnaz Çiftçi

Ben bir kadın
İstanbul doğumlu İstanbul’da ölecek
Ben ki nefret dolu sıcak bir ağustos aksamı
Kaltak Bizans’ın
Kaltak kırık kaldırımları
Ver yansın ateş hattı
Ver yıkılsın sur hattı
Sonsuz faça bolca falçata
Bir adam döksün topları
Yandırsın burjuva ateşlerini
Ağlat beni gözyaşlarımı cebine boşalt
Ben bir konstantiyye kadını
Ben bir villa züppesi
Soytarılar arasında gecekondu mahallesinde
Koy rakıyı üstüme üstüme
Göğsüme buz boşalt
Ver güllerden koparttığın dikenleri
Kollarımdan bacaklarıma her zerreyi
Delik deşik et
Beni kanat içimi kanat
Ver yansın ver yıkılsın