Ver, Vermezsen Alırlar Şiiri - Eminnur Acar

Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki
Ne dindar ne dinsiz belli
Dinsize bakıyoruz yaptıkları ile imanlı gibi
Dindara bakıyoruz olmuşlar yedi harami

Savaşlar sahte, dostluklar sahte
İnsan balta girmemiş ormanlara saklansa
Yedi uyuyanlar üçyüz yetmişbeş yıl kalmışlar mağarada
Geçmemiş paraları uyandıklarında

Dört yüz yılda değişiyor paralar
Kim bilir? kaç değişmiş hükümdar
Geçmiş geçmişte kalmış olmaz seni tanıyanlar
Var git yat yerine en iyisi budur

Fazla etme merak, bil hiç birşey bilmediğini, et idrak
Alemleri yaratan biliyor, nereye ne yaratacak
Sadece seyret, görebilirsen sonunda adalet yerini bulacak
Bu gözlerle bu tarihte bakarsan, anlaması zor anlayamazsın

Bir zamanlar gasp emişler tarlasını atamın
İki nesil sonra geldi biri aldı atamın soyundan bilmeden
Neden böyle deme sakın, vardır bir sebebi
Taş atmazsan çamura sıçramaz kirletmez kimseyi

Fark etmeli hataları tövbe etmeli
Dön de bak hayatına başına gelenler dün ettiklerin
Canın yandıysa tekrar etme,iyiliklerin de karşılar seni yolda
Öyle ise al gülünü ver gülümü dünya

İnsan ektiklerini biçiyor, kazandıkları ile yaşıyor
Susabiliyorsa tartışma olmuyor
Rabbine güvenen yolda kalmıyor
Sen hayata nasıl bakıyorsan o da sana öyle bakıyor

Arabeskler meyhanede dinleniyor
Hatalar alkolle yapılıyor
Sarhoş hatalarını unutmak için içiyor
Ayılınca dünya yine aynı diyor

Namazını kılan huzurda
Huzurda duran huzur duyuyor
Zekatını tam verirsen fakir kalmıyor
Zekatını vermezsen, ya sel, ya yel, ya hırsız ya yangın alıyor

İsyan eden Asi ona da şeytan deniyor.