Ver/sen Oğul. Şiiri - Mehmet Şahan

Dara düşen darda kalmasın diye,
İsterse tutmasın el ver/sen oğul!
Kara düşen kara olmasın diye,
İsterse katmasın al ver/sen oğul!

Sen verdikçe rahmet dolar azına,
Sen derdikçe nimet doğar yazına!
Sen erdikçe hikmet yağar nazına,
İsterse yatmasın dal ver/sen oğul!

Kimi vardır dal eğmeye yerinir,
Kimi vardır kal demeye sevinir!
Kimi vardır bal yemeye erinir,
İsterse tatmasın bal ver/sen oğul!

Yanından, yörenden garip durana,
Acıdan, kederden göğse vurana!
Çalıdan, çırpıdan yuva kurana,
İsterse kokmasın gül ver/sen oğul!

Pir-î Fanî der ki; alı süzmeli,
İnsan nezdindeki halı süzmeli!
Hakk’ın bezm’indeki lalı süzmeli,(*)
İsterse akmasın dil ver/sen oğul!

(*) bezm: Sohbet meclisi. Muhabbet yeri. Meclis.