.Ver Özgürlüğümü. Şiiri - Ahmet Dut

Cürmüm neydi bilmem ki, bu zindandayım.
Suçsuzum! Hâkim bey ver özgürlüğümü.
Allah yeter bana, çok şükür yok dayım.
Suçsuzum! Hâkim bey, ver özgürlüğümü.

Dört duvar acımasız, hem de çok zalim.
Ölürsem boynunuzda kalsın vebalim.
Yağmalandım dardayım, çok kötü halim.
Suçsuzum! Hâkim bey, ver özgürlüğümü.

Bugün de yine, her günkünden beterim.
İtirazım var! Boşa çile çekerim.
Adalet tecelli etmezse biterim.
Suçsuzum! Hâkim bey, ver özgürlüğümü.

Gün görüş günü, tel örgüden bakarım.
Bazen de duvarlara yumruk çakarım.
Günbegün mum gibi eriyip akarım.
Suçsuzum! Hâkim bey, ver özgürlüğümü.

Elbette bu oyunu birisi bozar.
Yaram çok derin de dokunma azar.
Bu dört duvar bana da olmadan mezar.
Suçsuzum! Hâkim bey, ver özgürlüğümü.

Sürçülisan eylemiş birkaç tane hergele.
Dilerim ki dünya onlara da dar gele.
Koptu kıyametim, halime bak hele.
Suçsuzum! Hâkim bey, ver özgürlüğümü.

Ülkemin bayrağına selam durdum da.
Milletim adına çok hayaller kurdum da.
Garip kaldım, öz vatanımda yurdumda.
Suçsuzum! Hâkim bey, ver özgürlüğümü.

Birileri bir yerden düğmeye basar.
Fırtına sonrasında görünür hasar.
Gözü yaşlı yolumu bekleyenim var.
Suçsuzum! Hâkim bey, ver özgürlüğümü.

Daha önceden engizisyon kuruldu.
Sorgumda sualler çapraz soruldu.
Dar kelepçe ellerime vuruldu.
Suçsuzum! Hâkim bey, ver özgürlüğümü.

Ülkemi hep sevdim, hiç ödün vermedim.
Bu ne talihsizlik murada ermedim.
İşgüzarlığın böylesini görmedim.
Suçsuzum! Hâkim bey, ver özgürlüğümü...

Ahmet’im kimseye kem gözle bakmadım.
Bir kul incitmedim, canını da yakmadım.
Ben belime asla silah bile takmadım.
Suçsuzum! Hâkim bey, ver özgürlüğümü...

28.02.2000
Ahmet Dut