Ver o kadehi bana Şiiri - Batuhan Özdemir

Elinden olsun ver o kadehi bana
Gözlerinden koy , sesinden nefesinden ver
Ver o kadehi bana
Düşerken takılıp görmezken gözüm
Sımsıkı değilsem ve hastaysam saçlarının her bir teline
Soğukta sızmışsa kalbim
Üşütmüşsem ve güneşi görmek istemişse tenim
Ver o kadehi bana gözlerinden koy
İsminle yakmışım geceyi
Sayıklarken olmussa gecenin ıssız bir vakti
Yüreğimde biriktirirken en afilli kelimeleri
Ve yüzünü gördüğümde saklanmışsa
Kifayetini yitirdiyse cümlelerim
Ver o kadehi bana gözlerinden koy
Kırıldıkça kalmışım karanlıkların içinde
Tarif edemem kendimi , ben hiç görmedim öyle bir boşluk
Hüznün en zarifi , denizlerin en sessizi
Kalmışsa ki umutlar bıraktığımız sabaha
Ve güneş doğmazsa belki unuttuğumuz yarına
Ve ben son bir kadehin içindeysem eğer
Olabilmek için senin düştüysem yoluna
Unuttuysam kendimi anlatamadıysam hiç kimseye
Ver o kadehi bana gözlerinden koy
Koy ki kalmasın aklım gitmesin içim
Sönmesin ruhumda gülüşlerin
Ver o kadehi bana gözlerinden koy
Güvendiğim her adımın ayak sesleri kulaklarımda çınlıyorken
Uzaklaşıyorsa gölgen gözlerimin önünden
Gitmekten bahsediyorsa eğer ki cümlelerin
Ve ben hala inanmışsam bazı şeylere
Ve topladıysam döktüklerimi
Saplanmışsam da hataların herbirine
Tutsan ellerimden saklasan beni kendine
Ellerinin içine saklasan beni
Sonra yine versen o kadehi bana
Gözlerinden de koy o kadehe
Ve çıkar beni bu en derinlerden
Ellerinden olsun ver okadehi bana