Atlas çoktan biçilmiş, paydaş yeniler.
Var olan besteye söz yazar yetmeler.
Kabulü çok zor, kusuyor mide. Ciğer,
İrade pespaye, dalkavuk dolu her yer.
Ver mehteri!
Kimsemiz olmaya aday diye geldiler.
Kimliğimizi kaybettik artık, lütuf payeler.
Bir dönem var ki ağız dolusu methiyeler,
Yaşayarak öğrendik, keser döner sap döner.
Ver mehteri!
Köşe bucak, dört yan güllük gülistan.
Dünya yansa, bizde her şey süt liman.
Bıçak kemiğe yakın ciğerparem artık uyan,
Kaç yiğit kaldı güdümsüz haber yapan.
Ver mehteri!
Yazan korkar oldu, çizenler damda
Bir sıfatın yoksa sakın sesini çıkarma.
Demokrasi ileri giderken al kendin sırala.
Hükmünde, infazında dudaklar arasında.
Ver mehteri!
Mumcu’ya dayanır aklıselim, dimağ da.
Vatanı sevmekse konu, Nazım gelir akla.
Eğer mağduriyet yasaklı bir şiir okumaksa
Gel yayınla bu şiiri kimseden korkusuzca.
Ver mehteri!
Kayıt Tarihi : 15.2.2018 23:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!