Ver Kararını Şiiri - Duran Özaydın

Bizim hukukçuya bir sual sordum,
Dedi: “karıştırma namusu, ar’ı.”
Çaresiz dul ile eğlenir gördüm,
Al sana adalet, ver kararını.

İşte bir fırsatçı nasıl kararda,
Süslü cübbesini asmış duvarda.
Ne cevap verecek hele bir sor da,
Al sana adalet, ver kararını.

İnsanın özeli yasada vardır,
Yoksulu yatağa almakta vardır,
Yavrusu anlamaz, sanki davardır
Al sana adalet, ver kararını.

Önce bir kariyer, sonra hovarda
Neylesin gezmeyi pavyonda, barda.
Zavallı bu kadın kalmasın darda,
Al sana adalet, ver kararını.

Her bir vatandaşın özeli esas,
Senin için fırsat al bağrına bas.
Sahipsiz kadında olur mu havas?
Al sana adalet, ver kararını.

Sanmayın ki bu sözlerim herkese,
Fırsat elde iken doluyor kese.
Ne bir hayâ kalmış, nede bir yasa
Al sana adalet, ver kararını.

İşte beyler cevabının özü bu,
Hayvan duygusuyla bakan gözü bu…
Turanî Baba’nın söyler sözü bu,
Al sana adalet, ver kararını.

17.11.2012