Ver Emmi Şiiri - Abdil Göktekin

Çobansız kalırsa sürü
Kurt'a teslim olursa kuzu
Ekersin taṣa beklersin tuzu
Ver gitsin sorma emmi.

Tartıya koy yarım okka
Baṣına yakıṣmak takka
Temizlemez medine mekke
Ver gitsin yer emmi.

Üçe beṣe elli kuruṣa iner
El sırtından kanatlanıp gider
Seceresin bilmeden güler
Ver gitsin ver emmi.

Kargayı etmişler klavuz
Camız'da istemiṣ bir havuz
Timsah demiṣ gel bizle yüz
Uzan sahile incileri diz emmi.

Tilkinin perhizimi olur tavuk'a
Cehâlet günbe gün ayyuka
Taṣ yağmadan baṣa ayıka
Seccadeni ser gitsin ser emmi.

Cahil'e dersin Âlim ağlar
Fermuar açık kuṣak bağlar
Vebal kabul etmezken dağlar
Ver gitsin yer emmi.

Tükrülen yüzler olur dere taṣı
Sohbet ehlinin oynamaz kaṣı
Abdil hatsizi adam etmez yaṣı
Kalemim sendemi ver emmi.