Ver Elini Sevgili Şiiri - Mehmet Yaşar Genç

Ver elini sevgili
Tutunayım yüreğinin dalına

Her anahtar aça bilmez yerdesin
Aşk mı? Senin yollarında kaybolmuş
Yol eyler kapını içli bir adam
Sarı gül koklarken gönül bağında
Saçıyor kokusun üstüne doğru
Hüznünden ağlayan çocuk gibidir
Varlığınla direniyor geceye
O simsiyah saçların ki pelerin
Örter bedenini, dolar heceye
Her anahtar aça bilmez yerdesin
Aşk mı? Senin yollarında kaybolmuş

Kırılgan tebessüm taşıyan kadın
Gözlerin ki sırlar coğrafyasıdır
Dingin, gök mavisi bakışlarınla
Bahar cemresidir izlerindeki
Omuzların taşır en ağır yükü
Yalnızlık kervanı kapın konaklar
Gülüp geçebilsen yıkıntılara
Ölgün bedenleri diriltir sözün
Kırılgan tebessüm taşıyan kadın
Gözlerin sırların coğrafyasıdır

Ver elini sevgili
Tutunayım yüreğinin dalına.