Ver Elini Asfalya Şiiri - Ali Tekmil

seni güzümle gördüm
çıngırağın sağanak
dişlerin pür-ağı
koç ayaklarıma söz dinletemedim
parolanı tazele yılanların ecesi
dert çekerli çağ atımla üstüne geliyorum

hani
tan yerlerine ala-fistan varırdık
sağ cenahta uçuran dalga
iskelede sıkı sıkı saparna
bütün gün
el ayası göz düğümü dudak öpüşü
saçının her telinde birer revolver
döşümün on ikisini imbatlara adardım

şimdi
gün ekşidi
suların dibi yandı
sapa güneşlerden keçi yıllarından
iniyoruz yılkıya
ey sağrısına bin yıl seyis olduğum!
şimdilerde soylu bir tekmenin günaydınına
neler vermem ki!
buralarda safi baget
şeşi beş kalça
bir kış boyu gördüğüm
diyeceğim:
ver elini asfalya

birlikte yanacağız sevgilim
buraları eski do’dan yazdımdı
suç örgüsü çölde çayır
ki altında koca ömür
kıvrılıp kocadığım
bir bakımlık takvim çiçeği

nabzımı tut
altı patlar üstü mancınık
mavzerin olsun sarıl
güven yelelerime
şubatın çığ atı, altındaki
tepeden toynağa ateş ezberi
sıkı tut gemlerimi sevgilim
gittikçe çoğalıyor çakal gözleri

Ay Dağları’na sözüm var
yirmi iki yaşıma
Kongo sırtlarında gireceğim.

Ali Tekmil / 26.04. 2010 (Afrodisyassanat 22.Sayı)