Ver Elini Şiiri - Feyzullah Evcil

Ver elini,
Ver diyorum.
Kurtulalım bu dünyanın kahrından..
Hem gideceğimiz yer öyle güzelki!
Yemyeşil..
Kıvırım kıvrım nehirler,
Bin bir çeşit kuşlar,
Tüm meyveler...
Münbit topraklar...
Ekeriz tüm yiyeceklerimizi.
Organik olur.
Sonra söyle yaptınız böyle yaptınız diyende olmaz.
Geçinir gideriz.
Versene elini...
Peki o zaman bu dünyanın tüm kahırlarını çekelim.
Her akşam televizyonlarda halkın gözüne bakıp,
On takla atanları seyredelim.
Güzelim ülkemizin nasıl heba edildiğini görelim.
Sonra sokaklarda nasıl molotof kokteyleri atıldığını görürürüz.
İzleriz yan gelip yatarak...
Hep böyle olacak değil ya.
Ara sırada türkü dinleriz.
Ve böylece bizde birer dünyalı insanı oluruz.
Ne güzel değilmi?
Yalnızlığımıza döneriz bazende.
Yalnızlıklarımızın yalnızlığına.
Şunun şurasında ne kaldı ki.
Kaç saat,
Kaç gün,
Yada kaç yıl.
Göz açıp kapayıncaya kadar geçicek.
Göz açıp kapayıncaya kadar...
Ömür denilen mezradan,
Gitmek için.

03 kasım cumartesi2012
23:21