Ver elini Şiiri - Gökhan Gerçek

ver elini ayırma benden doğamın yıldızı
ver artık ayırma ellerimi doğanın cenneti
ver gözlerime hasretimin hepsini
ver göreyim yemyeşil dağların vadisini

ver çekeyim yüreğime tertemiz kokunu
aldırma kıymet bilmezlere aldırma
bak ben geldim hasretimle sana
çok uzaklardan koklamak için nefesini

aç kollarını sarlırcasına salla dallarını
beni kucaklarcasına yaprakların
göz yaşın olsun dök göz yaşlarını
benimle birlikte ağla ben geldim

hasretimi anlatamam nasıl özledim
esen rüzgarını ışıl ışıl gök yüzünü
seyrederken dalların arasından
bir hasrete dönüştün ey haberin olsun

üç yıl oldu gelemedim göremedim
soğuk sularından kana kana içemedim
sağlığım bozuldu gelemedim
nefes nefes sağlığımı almaya geleceğim

ne yaptı kazanböğüt dolumu suları
büyüdümü o güzel balıkları
ısınmaz bilirim o buz gibi suları
seni seyretmeye doyamadım geleceğim

ne yeşildir şimdi sepet alanın yamaçları
yine toz dumandır kocagöbek yolları
yeni biçilmiş düzlüğün otları
seni hayal ediyorum hacı ibrahim

şimdi dallıkonakta sessizlik var
sessiz sedasız koca ormanlar
bir çok hatıra yaşadık sessiz sessiz
hatıralarımdasınız bütün ormanlar.