Ver Elini Şiiri - Hatice Yanık

Yoksul hayatın kapıma bıraktığı çocuk
Sevgileri
Biriktirdim sana
Ver elini
Dünya bildiğin gibi
Çok çocuk birikti hüzünlü kapılarda
Çokça çiçek beklemekte toprak altında
Her tohum bir türküye gebe
Yağmur başıboş gezinir toprakta
İlk papatyalar baş kaldırır
Sevginin yıllardır bekleyen gelini
Ağzından kurşunlar dökülen aşk simsarları
Söyle
Dili var mı satılık ağızların?
Ağzı salyalı koşarak uzaklaşan yıllar
Yola çıkmadan tükenmiş yolcuyum
Elimden kayıp gittiler
Gürültülü bir sessizlik bırakarak
Su altında kalmış sürgün yolu
Kuş tüyü yastıklar
Kırılgan sevişmeler
Söyle
Yüreğinle sevdin mi beni sevgili?
Güvercinleri öptüm
Tattım ekmek kırıntılarını

Yolumdan çekil yabancı
Çelikten ağır gölgemi taşıyorum
Tut elimden sevgili