Ver Anne Şiiri - Suyum Gözyaşı

Anne
Oyle yetistirdi ki
Babam beni
Biri haricinde
Hayatim boyunca
Tuttum tum sozlerimi
Yasamaya mecbur
Bu burukluk icinde

Bana tutmaktan korktugum
Sozumu ver anne

Anne
Senin ozunde olusup
Dogdugum gunden beri
Atamamisken caresiz
Bir adim ileri
Yetmiyormus da sanki
Gozyaslarimla gittim geri
Tukenmeden sevgisiz

Bana gozlerimde tutamadigim
Ozumu ver anne

Anne
Cok ozledim
Gucum yettigince kosmayi
Icimi bal tadinda
Nefeslerle doldurmayi
Dunyami cennet yapan
Uzuntumu aska saran
Gunlerde yasamayi

Bana ikinci kez dogdugum
Gunumu ver anne

Anne
Ben yarini olmayan
Gunlerde cabalarken
Oylece mutsuz
Mutlulugum gecmiste kaldi
Umutsuzlugum beni
Sancilar icinde
Delice parcalarken

Bana mutlu oldugum
Dunumu ver anne

Anne
Yasayamiyorumki
Yasiyorken son bulacagini
Ummadigim bir kabus icinde
Oscara aday bir filmin
Cekilememis sahnesinde
Olmeyi umarken
Cigliklarin tizinde

Bana tadina doyamadigim
Omrumu ver anne

Anne
Sevemiyorumki
Bir imkansizligi seviyorken
Imkan saglayan hic bir seyi
Iki dunya arasina sikisan
Ozgurlugu esarette iciyorken
Unutmusum sevgiyi
Beni anlamlandiran

Bana yanginlarda yitirdigim
Gonlumu ver anne

Anne
Gunesim dogmuyor artik
Yagmurlarin yerine
Karanliklar yagiyor
Bulbulleri goc etmis
Cicekleri solmus
Erozyonlara mecbur
Oksuz kaldi bahcelerim

Bana beni anlatan
Gulumu ver anne

Anne
Sizin icin varim
Ama itimat et bana
Herseyim yarim
Aglamaktan degil ama
Arada bogulmaktan
Dirhem dirhem oylece
Korkulara dalarim

Bana boyle kiyacaksan
Olumu ver anne