Ver Şiiri - Ali Akar

Ver
Dudağından bir merhaba
Bir selam ver sıcacık
Bir tebessüm ver kenarından
Ve belki
Belki de öpersin hani yanağımdan

Ver
Elin uzansın
Dokunsun hani parmaklarıma biraz
Sonra belki kolumu da sararsın
Tırmanırsın belki yukarılara
Elini göğsüme kalbimin üstüne koyarsın
Tatlı bir şey söylerim kimbilir
Seversin de hani belki yanağımı okşarsın

Ver
Sırtını yasla mesela
Ver ver sırtını göğsüme dayansın
Sonra belki saçlarını toplayıp sağ tarafına
Başını da omzuma koyarsın
Yanağın tam dudağımın hizasına gelir o an
Ben öpmeye korkarken hani
Sen yanağını dudağıma yaslarsın
Yanlışlıkla olmuş gibi yaparız ikimiz de önce
Sonra çok sevmişsindir de hani delice
Yeniden buluşur dudağım yanağınla
Bu kez bastıra bastıra öpücük alırsın
Hem belki çok seversin onu
Dudağının kenarında dursa diye dönersin de
Ben kaçarım bu kez korkarım ki hem
Çünkü sen o tatlı dudaklarınla
Dudağıma değersen eğer yakarsın

Ver
Sarılışını mesela
Yüz yüze dönmüş ol ama o anda
Gözlerini göreyim önce
Delice sarılmak isteyeyim ben de gözlerini görünce
Sen boynuma dola kollarını
Ben belinden sarılayım sıkıca
Sonra kaldırıp seni havalara
Şöyle bir çevireyim dört yana
Kahkahaların olsun o an
Yüzünde koca tebessümle öp beni
Dudağımdan ve kenarından