Deniz ufkuna yelken açan rotasız bir gemiyim şimdi,
Ufuk sis kaplı...
Kaptan dümeni bırakalı aylar olmuş,
Akıntıya kapılıp bilinmezliğe sürükleniyorum...
Hangi limanda son bulacak bu yolculuk?
Yoksa param parça olup; kıyıya mı vuracak kalbim?
Ah kalbim! Kürek’e mahkum edilmiş bir esir...
Tek umut... tek çare... sensin... sen... Tarık’ım... Zührem... Venüs’üm...
Kayıt Tarihi : 3.9.2020 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!