Doğumumdan tutukluyum gardiyan
kapıları açınca irkilmem ondandır,
Bu pırıl pırıl
bu gözlerimi kamaştıran ışık yabancı bana
rüyalarımda yıldızlar kayardı
ay ışığına doğru pervanecikler uçuşurdu
karanlık gökyüzünde
yok olurlardı bir bir
karanlık hücrem büyür büyürdü soğuk gecede
Nice aydınlık kokan türküler çalınırdı kulağıma
söylemeye çalışırdım
Gözüm kamaşıyor gardiyan
biraz izin ver alışayım
yıllardır görmediğim
yıllardır özlediğim bu ışık
nicedir beklediğim bu sevgili
sarsın beni
Gidiyorum gardiyan
bir latin sesi geliyor şimdi
uzak ülkelerimden
Venseremos
Venseremos
Sensizliğe paydos
artık
sevgisizliği de
27.07.1989
Kürşat UsalanKayıt Tarihi : 26.8.2002 01:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kürşat Usalan](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/08/26/venseremos.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!