Veni Vidi Vici
geldim
soyunarak ana rahminden
cigerlerime birikmis
ahir zaman cigligi
bastigimda, henuz
ayaklarim yere degmemisti...
gordum
dengeledigimde ayaklarimi
en uzak memleketlerini
ve ahvalini afakin
bulutlari dagitmak istedim
beceremeyince
edebimle sovdum...
fethetmeden gidiyorum
duy beni Caesar!
takip takistirdim
nerde ne gunah
nerde ne sevap
varsa,
doldurarak bugzedislerimi
yuregimin kumbarasina
cekiliyorum...
reddedisim bundan
kana kana susasam da
iblisin sundugu
son kadehi...
Kayıt Tarihi : 12.9.2004 21:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Batum](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/12/veni-vidi-vici-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!