Venedik’te bir gece,
suların gölgesine düşer kader,
yolculuklar birikir,
sevdanın en güzel hali gibi,
belki de haşa,
şairin yazmadığı bir dize.
Bakma bana öyle,
deniz karanlık değil,
gözlerime dolan ışık da senden.
Bir gondol geçer sessiz,
bir şiir bırakır dalgaların üzerine.
Belki de en güzeli bu;
adı yok, sınırı yok, zamanı yok.
Suların anlattığı masalları dinlerken,
kaderin bir cilvesi derim;
sevda hep böyle bulunur,
kayıp bir şehrin kalbinde,
ve bakılmamış bir gecenin gözlerinde.
Kayıt Tarihi : 9.1.2025 16:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!