Habire konaklayıp duruyoruz
bir yerlerde
yitirdiğimizi sandığımız umutlar için
eni sonu tekrar başladığımız yere geri gelmek değil mi ki,
zamandan aşırdığımız her bir şey.
bir lokma daha azıklanmak derken
çıtkırıldım günler bizi ağırlıyor sofralarında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim