Velvele2 Şiiri - Şeyhmus Çakır

Bir şey yap öyle olur olmaz bir laf söyle mesela
Ya da kalk şu karanlığı çığlıklara böl
Ya bir şey yap ya da bir şey ol
Ne bileyim işte
Bir türküye ses ol
Bir şiire mısra
Bir yaşa göz
Bir bardağa kulp
Bir çığlığa ağıt
Durma ama öyle sessizce
Evler dolusu yalnızlıklara deva
Geçen ömrüme bahar
Kışa ilkyaz
Savaşa barış
Fransa’ya Aragon
Zin’e Mem
(Ki değil miydi ki o aşk ateşiyle pervaneye dönen
Gözlerine bürüyüp aşkı yelkovanı akrebe emanet eden
İçinde büyüttüğü sevdayı kendine katık yapan
Yollarda yalın ayak dolaşıp Zinin hülyasını kendine rençper eden)
Bir şey ol işte mesela benim hikayemin kahramanı ol
El ele dolaş benimle uluorta
Emanet gülüşler devşir yüzüme
Sallanıp durayım kalbinin güvertesinde
Tut kalbimden sıkıca ki güneşe sunulmuş sunaklar gibi sunayım onu sana
Ben ismini bir ıslık gibi çalarım
Hüznünü bir bıçakla ortadan yar yeter ki