Veli ve Dahi Şiiri - Fatih Mehmet Çimen

Eski zamanlarda bir Veli
Veli dediğin, bir büyük Allah dostu
Zor bulur iki lokma ekmeği
Bir de altına serecek postu

Bir bardak ekşi ayran ister nefsi
İçmez! Ama içsem mi diye şeytana uyar
Nefsine yenildi diye kalbi
Yaradan’ından hicap duyar

Kırk yıl! Değil ekşi ayran içmek
Adını duysa kulaklarını tıkar
Her gecesi tövbe istiğfar
Nefsini dualarla yıkar

O bir Veli, bense aciz bir şair
Benden ne Allah dostu olur, ne Veli
İki şiir yazarım, bir tatlı söz vesair
Adımı sen koyarsın bir dahi ya da bir deli

Benzer miyim ki ona denemeye çalışsam
Boynum bükük, dizlerim kırık saatlerce
Sensiz bir ömrü hayale dalsam
Ruhum dayanır mı söyle? Sadece bir gece

Velilik şöyle dursun! Şairlik yeter bana
Ölsem de! Sen ruhumu terketme
Benim bu dünyada açlığım yalnız sana
Sakın beni SENSİZLİKLE TERBİYE ETME! ! ! ! ! !