Çok bekledim,
Çık gel ne olursun.
Sen gel,
Illâki aradığını bulursun.
Aradığınıda bulursun,
Belanıda bulursun.
Şimdi kaç sarhoş gece paklar beni ?
Kaç kez yanarak ölsem,
Çıkar günahlarım bedenimden ?
Susma..
Söyle bana hangi ışık aydınlatır,
Kim görür benim karanlik yüzümü ?
Kulak verin,öldü papatyalar.
Çirkinleşti toprak.
Yüzünde astar kalmadı,
Boydan boya çorak.
Vakti geldi dünyanın,
Yıkıldı başımıza yıkılacak.
Vefâ;kiminin bedenine biçilmiş kaftan,
Kiminin gönlüne yaradır bir vefasızdan.
Derindir o yaralar en derin kuyulardan.
Ne ilacı var,ne bir hekimi halinden anlayan.
Kanar durur gönül derelerinde oluk oluk.
Bir rengi olsaydı yalnızlığın.
Anlatmak zorunda kalmasaydık.
Gözlerimiz dolmasaydı
Kelimelere dökerken.
Bir hâl değil,renk olsaydı..
İnsanlar hâlimizden değil,
Tek kişilik bulaşıktır.
Köşedelerde örümcek ağı,
Pazarda bir kilodur yalnızlık.
Atsan atılmaz,satsan satılmaz,
Kimseyle paylaşılmaz.
Saçma sapan dizelerin,
Ironik cümlelerin
Virgüllerinde saklıyorum seni.
Üstünu örtüyorum noktalarla.
Haykırmak istediklerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!