Veli Başkurt Şiirleri - Şair Veli Başkurt

otogarlar; yepyeni taze günlere başlangıç
otogarlar; tüm geride kalanlardan kaçış

kapı içeri girersin yoğun bir uğultu
donuk bakışlar kalkış vaktini bekler
otogarlar; sürgün yeri dipsiz bir kuytu

nasıl da ahmaktır
insan
boşa arar
ölümsüzlük hapı

ölümlerde hüzün var
hüzün; ölümlerle

ölürüm her ecel vakti
ölürüm
ve her naaşla

mutluluk ve sevgi
geleceğe dair
umuttular


büyük umutlarım

düşümün bilindiği gün
tüm zihinlere
gireceğim


fikrimin silindiği gün

gücünü bil
mutlu kıl
kötüyü sil


hain bol

göğsümde kokunu bırak
ruj izin,
yanağımda dursun
uzat ellerini sakın
gitme unutulursun..

doymaz aç gözüm
bulduğunda
kuru ekmek

sarar içimi,benliğimi
nefs denilen

her bayram sabahı
bir sızı canlanır
kalbimde

sinsi bir zehir gibi
içime akar

hatırlarmısın aynamı?
duvarında odamın
ve kenarında resmin.
o resim hala orada

denedim!