Velhasıl Şiiri - Mehmet Gözükara

Tarife ne hacet yaşanmışlığı
Elini ateşe sürdün diyelim
Tecrübeyle sabit aldanmışlığı
Üç öğün beş vakit gördün diyelim

Ahtı feymanını tutan gelmeli
Çiçek meyve olup dalı eğmeli
Sevene sevenin eli değmeli
Elini eline verdin diyelim...

Selamı sabahı katladım rafa
Bitir işlerini gel bu tarafa
Mübala yakıştı diyelim lafa
Hayatta murada erdin diyelim

Gönül erise de özü sendedir
Hakkın hakikatin sözü sendedir
Ecel meleğinin gözü sendedir
Haberli/habersiz durdun diyelim

Mermeri işlerler en asil taştan
Hasret sarhoş eder çıkarır baştan
Haber beklenirken gökteki kuştan
Sense serçelerden sordun diyelim

Mana gizlenirmiş harfe hecede
Seven incitirse gider güce de
Kısa gündüz ile uzun gecede
Zaman saatini kurdun diyelim

Gözler yaşarmaz mı fazla dumandan
Sevip sevilmede gelir imandan
Ne istedin ne vermedi zamandan
Aklını bunlara yordun diyelim

Seven sevdiğine ayan olurmuş
Gönülden geçeni duyan olurmuş
Hasreti vuslata sayan olurmuş
Düştün yollara da vardın diyelim

Mutluluk güvercin uçurmasıdır
Pişmanlık elinden kaçırmasıdır
Sürgünse sevenin göçürmesidir
Göçünü sırtına sardın diyelim

Sevdanın kül olmuş yarım yaprağı
Balık tanımadan ölür toprağı
Dumanı heybetli gösterir dağı
Gizemi gözünden vurdun diyelim

Bülbül nöbet tutar baharda yazda
Çoğu gizlemişler hikmetli azda
Şaşkın Gözükara’m curada sazda
Bütün tellerini kırdın diyelim