Velhasıl
Bir ömrün tükenmişliği var üzerimde
Yitik bir hayatın sonbaharı gibi
Bu tatsız dünya
Çekiyor gözlerime kara bir perde
Velhasıl
Seni kaybetmenin hüznüyle boğuşurken
Ve ellerin bu kadar uzakken bana
Söylesene
Hangi tevafuk birleştirir bizi
Velhasıl
Gönlümü kaplarken bu simsiyah dumanlar
Ve tadı yoksa artık sevmelerin
Niçin kalayım bu dünyada?
Niçin gitmeyeyim?
Velhasıl
Uzun sözlere de hiç gerek yok
Kendi halinde olmaktan başka ne yapabilirim?
Ki bu kadar halden bilmezin arasında...
Kayıt Tarihi : 9.12.2018 20:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Fırat Çalışgan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/09/velhasil-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!