Ahmet
babayan rahmet
şimdi bu ne
tiyatroya mı merak sardı
bunu da yazmayıverse ne vardı
ne oldu da içindeki çocuğun
geçti modası derken
ne oldu da
içindeki şiir
uyuyorken uyandı
kalemin ucu
acıya banmış
kafiyenin ağzı yandı
afacan mı afacan
kalbimdeki şu velet
Ahmet babayan rahmet
şimdi
bütün mesele etiket mi
rovalver de denirdi
kara bina diyecektim ki
o da ne
yok hayır
o tüfekti herhalde
ha ha haaa
bu kahkaha değil tabii ki
rovelver de denir
aklıma geldi başka ne denirdi
çocukken abimin
fotoğrafımı çekerken elime tutuşturduğu
o antika rovelver miydi
anımsayamadım
pistole de denir de
a o almanca mı idi yoksa
ah velet niye eline oyuncak silah verir ki
bu köhnemiş zihniyet
duvarda asılı dursun
ne kuş vursun ne adam
şimdi bir de bisiklet
eski adı velesbit
offf buna ne yapsın yaşlı hafıza
anılar hücumda
ah velet ne büyük devlet
evlerin şenliği çocuk
herkese ver Allahım
16/Mayıs/2012/Çarşamba/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 16.5.2012 14:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
:)
Konuşur gibi,suyun akışı gibi,gülümsercesine...
İyi huylu bir şiir.
Kutluyorum.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (1)