Ah benim açgöz,
Rahatsız,
Doymaz zenginliğim...
Hasret çeker,
Özler.
Taş bir iskelede,
Yârin hayaliyle attığı voltayı...
Vakitin nakit olduğunu bilmediği o günlerde.
Mutluymuş meğer,
Ölçüsünde...
En son öğrenen,
En iyi öğrenirmiş ya,
Öğrendi nakitin vakit olmadığını.
Ve fakat,
...
..
.
Kayıt Tarihi : 26.11.2022 17:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!