Velakin bana yaşamaktan geriye sen kaldın
En oksijensiz kente senden bir parça can
Kolay mı yaşamak bileklerim arzularken bir parça cam
Bir gün yaşamak mesela yüzüne tüküren dünyaya kafa tutarken
Ya da ölü ruhlarımızı göz yaşlarından toplarken
Dağın eteklerinden zirvelerine koşarken vuruluyor yavru taylar
Yazılan bin kaderin sadece biri mutluyken
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta