Vekiller Şiiri - Ali Uzun

Şükür kavuştun koltuğa,
Otur vekiller oturun.
Tez alışın yolsuzluğa,
Götür vekiller götürün.

Hele çekin derin şükür,
Umrunda mı işçi, fakir,
Zaten görüyorsun hakir,
Batır vekiller batırın.

Sıkışırsan Amerka’ya,
Çabuk koş sırtını daya,
Bizi doldur arabaya,
Sattır vekiller sattırın.

İşinize gelmiyeni,
Sizin tersini diyeni,
Kanun hukuka uyanı,
Bıktır vekiller bıktırın.

Bel bağlayın yamyamlara,
Fakiri bağla zamlara,
Terörist diye damlara,
Tıktır vekilim tıktırın.

Aydın yazar koyar derde?
Foyan sırrın bilen nerde?
Gizli karanlık bir yerde,
Sıktır vekiller sıktırın.

Sizler atlı, fakir yaya,
Yılmaz Güney Ahmet Kaya,
Diller durmaz söyler foya,
Attır vekiller attırın.

Dokunulmaz cakaları,
Hortumun yok şakaları,
Bütçe ile bankaları,
Bitir vekiller bitirin.

Bir öteye yüz beriye,
Para verme içeriye,
Hemen kaçır dışarıya,
Yatır vekiller yatırın.

Barındırma fikri hürü,
Suçla de terörist biri,
Hemen defterini dürü,
Öttür vekiller öt türün.

Topla bütün sülaleyi,
Dişler yeniden bileyi,
Kılıfa uydur hileyi,
Tuttur vekiller tutturun.

Ali Uzun gör alçağı,
Yüze tükür de gerçeği,
Milyon milyar yok ölçeği,
Arttırın vekiller arttırın.