Vekil-asıl Şiiri - Uğur Musab Şahin

Kim demiş, bu ülkede “kriz” var?
“Keriz” var kardeş, onca keriz var.
Vekilinin aylığı yetmiş beş bin lira,
Aslının ki vekilden, onda biri para…

Öğrenciden ucuz, mecliste vekil aşı,
Vekilden on yaş küçük, emekli yaşı.
Kırk yıl çalışıp, pirim öde, yaşı bekle
Bir dönem vekillik yeter, emeklilikte.

Padişahlıkta yok böyle adaletsizlik,
Vekil olmanın tek şartıdır, zenginlik..
Bu demokrasi, saltanattan farksız
Vekil-asıl arası sanma eşit, tarafsız.

Saltanatta devşirme paşalar vardı,
Mecliste yerini, vatan hainleri aldı.
Yeminler şeref üzerine yapılmakta,
Kuran üzerine olurdu, o saltanatta.

Ülkelerde farklı demokrasi yönetimi,
Başkanlık, Reisi Cumhurluk, ya Emir’i
Her Ülkede adı aynı, farklı adaletin,
Fakirlerde, açlarda aynı halkta sefillik..

Adaletsiz yönetimlerin sonu bellidir.
Yüzde onu zengin, geri kalan fakirdir.
Kimi dini tekeline almış, kimi Ata’yı
Kimi dinle sömürür, kimi laik vatanı..

Atlar ahırda tepişirse, eşekler ezilir.
Vatana, hangi vekil evlat şehit verir?
Seçim yaklaşır, vatan millet Sakarya
Seçim biter, geçimde yaran kanarya?

Vergiler yetmez, deli Dumru vergisi,
Pazarlar galeri, meyve sebze sergisi.
Ekonomi, yirmi yıl öncesine geriledi
Oysa halk, enflasyona ezilmeyecekti.
2023