Vekil Şiiri - Zeynep Beşen

Sen ,bu dünyada kendime ayırdığım yersin
Tamamladim beni.
Artık eksik bir cümle değilim.
Tamamladın beni
Kendimi okuya bilirim.
Bunca gürültünün arasında
Ne güzel bir sessizliksin
Aklimi alıp sürekli olarak sana geliyorum.
Başımın sevdiği sevindigi yerdir evdir yurttur yuvadir anadır göğsün .
Sen ,bu dünyada kendim olduğum yersin
Yitsem de sen de bulurum kendimi.
Hıc tasaya düşmem bir an.
Sen sımsıcak sevgiden doğan güvensin.
Kendimi korkmadan
Korkmadan canımı
Hiç tereddüt etmeden sana teslim emanet ederim.
Aslında ben bu ara
Bana verilmiş bir emaneti
Yalnızca sahibine iade etmenin
Rahatlığını yada huzurunu
Yaşıyorum biraz da,
Bundan biraz da sakinliğim ..
Bu kalp bende atıp toplasa da hayatini
Biliyorum onun vekili sensin.
Nasıl biliyorsun deme .
Su akıp buluyor yatağını işte.
Kendini anlamını bulmuş  kelime kadar mutluyum .
Seni ve beni çekip aradan
Geriye kalan gerçek adina
Teşekkür ederim
Varlığımı saran sevgiye
Ruhumu aslına atan aşka.
Bu ne güzel bir hürriyettir çürümeyecek olana.
Sen bu dünya da aşka ulaştığım
Sevgiye bulaştığım yer olarak kal
Ve yaşa.