Vekaletsiz Şiiri - Hasan Candemir

(1)
Tamam sevemedim seni
Seni sevmeyi bilemedim
Kusurum yoktu
Köyden yeni gelmiştim
Bizim orda öyle
İnsanlar birbirini uzaktan sever
Ağaçlara,kapı kanadına kazır adını
Kalbinin kuyusunu kazamadım
Adın mı? yazamadım

Koydun ateşi yüreğime
Savunmasız kaldım
Herkesi savundum vekaleten
İnsan kendine vekaletsiz...

Sesim suskunluktu gözlerinde
Sustum
Sonrası uzun bir düş işte
Şimdi evliyim....

(2)
Tamam sevemedin beni
Sevmeyi bildiğin halde
Kusurun yoktu
Şehirliydin
Bakışlar ansız
Sözler anlamsız
Hatıralar belleksizdi.

Koyamadın ateşi yüreğine
Hayatta savunmasız kalmadın
Savunacak bir şey yoktu zaten
Aşkını alıp satmayı
Vekaletsiz
İstediğinle yatmayı özgürlük bildin

Gözlerinle konuştun benimle
Suçlusun
Savunman elinde:
Şimdi evlisin....
Kalbin zindanın
Vekaletin nerde bilmiyorum
Dedim ya evliyim...